OOP'un gerekeceği bir şey olsaydı eklerdim. Friend gibi sınıfları her ne kadar açmak istediysem de yapmam gereken şeylere göre sadece boş yere sınıf açmış olurdum.
O String olayına hayatımda hiç dikkat etmedim. Gerek olduğunu hiçbir zaman da düşünmedim aslında. Ben oyuncunun bilmesi gereken şeyi mesaj olarak kendim söylüyorum zaten. Hem de Türkçe mesajlarla. Genelde o lang.yml olayını İngilizce mesajlar yazdığım eklentilerde kullanıyorum.
Sürekli tekrarladığım uzun bir işlem pek hatırlamıyorum. Sadece şu envanter açtırma yerlerinde biraz olabilir ama dediğim gibi bunun bu hafta sonuna yetişmesi gerekiyordu ve o kodları biraz aceleyle yazdım. O an aklıma tam olarak bir metod şekli gelmemişti, ben de uğraşmak istemedim.
Static sözcüğü sadece 3 yerde kullanıldı zaten. Core içindeki create metodlarında (ki bunlarda static kullanmanın herhangi bir yanlışlığını göremiyorum.), yine Core içindeki yml değişkenleri ve FriendCommandExecutor içindeki hashmap'ler.
Yml olayları için JavaPlugin'in kendini kullanmayı fazla sevmiyorum. Her seferinde Core'u bir constructor olarak eklemek zorunda bırakıyor beni. O yüzden config.yml dosyası bile olsa static bir FileConfiguration içinde olması beni kod açısından çok rahatlatıyor. Aynı şey o hashmap'ler için de geçerli. Onları static yapmasaydım yine Core içine alıp diğer 2 sınıfta constructor ile bağlamam gerekecekti.
Biliyorum, bazı programcılar static sözcüğünden nefret ediyor. Bunun sebebini hayatım boyunca hiç anlayamadım. Ben static sözcüğünü nesneye bağlı olması gerekmeyen her şey için kullanırım ve şu ana kadar bunun bir kötülüğünü de görmedim. Hatta daha da iyi oluyor benim için. Her yere tek bir instance götürmektense değişkeni static yapıp bütün o olaylardan kurtulmuş oluyorum. (Bir arkadaşım sırf static sözcüğünden nefret ediliyor diye 10 satırda yapılabilecek bir şeyi 1000 satıra kadar uzatmıştı. O günden beri static sözcüğüne olan nefreti kimseden dinlemiyorum.)
Buradaki asıl sorun OOP kullanmaman değil, OOP kullanmayarak sphagetti code yazmış olmandır. Yoksa OOP olmayıp gayet düzenli kod yazabileceğin birçok dil var ve hiç birinde bu tarz bir kod affedilmez. Bu yazdığın koda fazla değil en çok 1 ay sonra baktığında, "bunu kim yazmış ya?" veya "ben burda ne yapmışım atm" gibi sözler sarfedebilirsin. Kendi yazdığın koda vermediğin önem hata yapma payını arttır ve bariz şeyleri gözden kaçırmana sebep olabilir.
Bahsettiğim String olayı tüm Stingleri bir arada toplamana yardımcı olduğu için aradığın bir Stringi anında bulabilmeni ve her Stringi isimlendirdiğin için amacının ne olduğunuda direk görebilmeni sağlar. Ayrıca enum içerisindeki bir setter ile enumın dışarıdan kontrol edilebilmesinide sağlayabilirsin.
Static sözcüğünden nefret eden biri değilim aksine yeri geldiğinde kullanmayı severim fakat kullanacağım zaman "acaba burada static kullanmam bana zarar sağlar mı?" diye 2 defa düşünürüm. Core içerisindeki create metodlarının core içerisinde olması başlı başına bir hata iken birde üstüne static olarak tanımlamışsın, zaten topu topu 3 tane sınıfın var dolayısı ile static kullanmak yerine dependency injection yöntemini kullansan daha iyi bir pratik yapmış olursun.
HashMaplerin static olması hata çünkü onlara direk erişim değil metodlar üzerinden erişim sağlanmalıdır. Mesela HashMap üzerinden bir veri alıp "mahmut" adında bir işlem yapmak yerine; HashMap'in bulunduğu class içerisinde "mahmut" adında bir metod oluşturup, yaptığın "mahmut" işlemini bu metoda yazıp, HashMap'i private a çevirebilirsin. Bu sayede hem HashMap'i farkında olmadan hatalı olarak düzenleme ihtimalin ortadan kalkar, hem de elinde OOP'ye daha yatkın ve daha düzenli bir kod olur.
Umarım bu yazdıklarımı ciddiyetle okur ve dikkate alırsın.
