Gerçek Bir Çılgınlık: Minecraft

onatcan3

Sudan Çıkmış
En iyi cevaplar
0
1.Bölüm
Nasıl başladığını bilmiyorum ya da nasıl biteceğini... Hafiften sızan, derimde oluşmuş bir çatlaktan akan kan, kokusu ile burnumda bir hakimiyet sağlarken, yavaşça boynumu çevirdim.
Canım yanmaya, bacaklarım ağrımaya başlamıştı. Zorlana zorlana, bel üstüne doğru kalkarken, gözlerim kamaştı ve hayretler içerisinde ağzımı açtım.
Başlı başına dümdüz topraklar arasında yer yer değişen topraklar, kimi küp şeklinde, kimi de aşina olduğumuz bir biçimde, dünyamıza aitti. Yer yer ağaçlar vardı ama hepsi, sandığımız ağaçlar değildi. Onlar da topraklar gibi küp küptü. "Yaprakları da..." diye iç geçirirken, birden yanımda bir meleme sesi duydum. Boynumu diğer tarafa çevirdiğimde, hayretler içerisinde yanıma bakıyordum.
Gövdesi, başı, uzuvları... Tamamen küpten -ve ya küpümsü- yaratılma bir yaratık. Gözleri simsiyah, anlamsızca bana baktı o koyun olarak düşündüğüm yaratık. Boynunu yavaşça eğdi ve yanımda olan çimen güruhundan bir ısırık aldı. Yanımdaki yer, normal toprak parçası olduğu için aldığı ısırık izi gözüküyordu. Sonra tekrar bana baktı, aynı anlamsızlıkla...
Elimden sızan kana baktı ardından boynunu bükerek. İstemsizlikle elimi kaldırdım, ona doğru yaklaştırdım. Hissetmek istiyorsum çünkü, gerçek olup olmadığını anlamalıydım. Bunlar bir rüya olabilirdi keza. Fakat acılarımı rüyamda hissedebilir miydim?
Ve ona elimi dokundurduğumda, yününde dolaştırdığımda gerçek olduğunu anladım. Şimdi ise, kanım ile boyanmış kürkü ile benden uzaklaşıyordu.
Yavaşça destek aldım kan sızan elimden ve ayağa kalktım. Titreyen ayaklarım, kan sızan elim ve onu tutan diğer elimle ben, bilmediğim bir dünyaya hapsolmuştum.
Korkuyordum, ne olmuştu onlara? Arkadaşlarıma, aileme... hiçbir şey hatırlamıyordum. Belki de hatırlamamam daha iyidi benim için.
Ama hatırlayacaktım... Son göreceklerimden sonra, fazlasını bilecek ve hatırlayacaktım.
 
Üst