O bak bu benim işte.Hayalimdeki hayat ama eksiklik var. Arkadaş, gelecek ve dahası. Ne bir arkadaşım var ne bir çevrem. Bayağı yalnızım. Okulumda yok ki arkadaş edinebileyim. Çalıştığım iş yerinde de yaşlı başlı adamlar, psikolojim bozuldu onların tartışmalarını dinlerken. Normalde uzun saçlı gözlüklü bir bireyim tabii birazda nerd fakat şu sıralar gerçekten hayattan soğudum.
Dün 13.5km yürüyüp bir kütüphaneye gittim. Boş boş etrafa bakınıp 20 dakika kitap okuyup gittiğim yoldan geri döndüm. Bugün yazdığım frp lore'u için bir park buldum ve masalardan birinde oturup kitap okurken not almaya başladım. Bunları senelerdir tekrarlıyorum ve gerçekten beni üzüyor. Hiç arkadaşım yok. Sosyallik nedir onu bile anlayamıyorum.
Dışarıda geçenlerde birini durdurdum kendisi karşı cinsten yaşıt bir arkadaştı. Ona olayları anlattım, okul çıkışı sana eşlik edeyim konuşuruz falan dedim tabii araya yanlış anlamayı da sıkıştırıverdim. Gidiş o gidiş, ilk gün eşlik ettikten sonraki 3 gün boyunca onu bekledim gelmedi, daha da gelmez diye düşünüp okula gidip soruşturdum. Ne erken çıkıyorlar ne de geç. Ya servise biniyor artık ya da yolunu değiştirdi beni görüp. :kkk Nedenini bilmesemde durumlar bunlar dostlar.
Antidepresan, her gün alırsan, hiçbir şey kalmaz
Bu düşünce biçimi tamamen yanlış. Tesadüflerin dışında kendi isteği ve doğrultusundan ötürü de arkadaş bulabilir, edinebilir. Lütfen karşınızdaki insana tavsiye verirken biraz daha detaylı düşünerek verin. Umudunu kırmayın.Dostluk belirli bir arayışla bulanacak bir şey değildir. Tesadüfler sizi karşı karşıya getirir. Yine tesadüfen kafa yapılarınız benzerse arkadaş olursunuz. Bir birinizi sever ve anlarsanız dost olursunuz. Basit görünse bile göründüğü gibi değil.
Seni düşünen ve seven bir insan hayatının her zamanında olmayabilir. Elinden bir şey gelmez, bunu sen de biliyorsun.
Benim tavsiyem; yaptığın şeyi yapmaya devam et. Kendini değiştirme, elbet bir gün karşına sevebileceğin bir insan çıkacak.
Bol şans...
Dediğin tamamen yanlış bence, İnsanın arkadaşı olunca asıl rahat olur moralin bozukken ararsın çıkarsın dışarıya kafa dağıtırsın. Mutluluğunu paylaşırsın o seninkini paylaşır. Kendinizi yanlızlıkla zehirlemeyin. Bide "ona ayak uydurmak gibi bi durumun var" bu ne saçma bi cümledir? Arkadaşlık dediğin olay jenga gibi gibidir o senin boşluğunu doldurur sende onun bunu işkence gibi görmek saçmalık bence.Benimde arkadaşım yok qlkmelqkm ve edinme gibi bir ihtiyacımda yok yalnızlık iyidir rahat olursun ama arkadaşların olunca onlara ayak uydurmak gibi bir durumun var. Bende okuldan soğudum 8. sınıf 2. dönemde 125 gün devamsızlığım var ve 2019 dahil 3 yıldır okumuyorum ama arkadaşım yok diyede dertlenmiyorum kendi kendime yetiyorum sana tavsiyem arkadaşım yok canını sıkma yalnızlık iyidir
Dostum affedersinde o okulu tercih eden sensin çalışsaydın daha iyi bi okul tercih edip daha kaliteli ortamlarda bulunabilirdin. Okuldakileri suçlayacağına ilk bi kendinden başla bence. Asosyellik virüs gibidir iyice kendi psikolojini bozmadan bir hobi spor gibi dallara yönel ordan arkadaş edin, bi arkadaş grubu oluşturmaya bak kendine bence. iyiside kötüsüde önemli çünkü hayatına yön verecek kararları dertleşebilceğin insanlar olur.
Dediğin tamamen yanlış bence, İnsanın arkadaşı olunca asıl rahat olur moralin bozukken ararsın çıkarsın dışarıya kafa dağıtırsın. Mutluluğunu paylaşırsın o seninkini paylaşır. Kendinizi yanlızlıkla zehirlemeyin. Bide "ona ayak uydurmak gibi bi durumun var" bu ne saçma bi cümledir? Arkadaşlık dediğin olay jenga gibi gibidir o senin boşluğunu doldurur sende onun bunu işkence gibi görmek saçmalık bence.