Sessiz ve sakin bir mahallede oturan ben, en sevdiğim pencere kenarı koltuğuma oturmuş.
Penceremin kadrajından insanları izliyorum, yeri geliyor mahallenin şen şakrak içinde mahalle maçı yapan çocukların maçına konuk oluyorum. Çok mutlular, hiç dertleri tasaları yok, keşke herkes çocuklar kadar...